شبانه ها
تازه اگر رسیده ام ، به جمع جاودانه ها
عیب مکن بگویم از ، شاخه گلی نشانه ها
ور بگشایم آن حریم ، به حرمت بهانه ای
این غزلم تشکریست ، بهر همان بهانه ها
لال شود زبانم ار ، ناله به لاله ای کنم
مریم خوش رایحه را ، پیشکش است ترانه ها
دانۀ مهر اگر شود ، بر دل پاک و بیکران
شاخه به شاحه گل دهد ، مهر دل از کرانه ها
تا نرسد به کنج دل ، مرهم قربتی به ناز
می شکند ز هر طرف ، غربت نازکانه ها
من که خود از دیار غم ، آمده ام به شهر جم
شب همه شب به آسمان ، بنالم از شبانه ها
بزمگهِ عروس مَه ، شمس طرب سحر کند
زانکه بزاید از سَمَر ، همدمی از فسانه ها
این که پیِ دلی روی ، یا که دلی روانه ات
دست چرا نیفکنی ؟ گردن آن روانه ها
روزنۀ نگاهت ار ، جوانه زد ز شوق عشق
جان نبری سلامت از ، چنبر این جوانه ها
کاش که شبنم سحر ، به چشم یاسمن نبود
که اینچنین ز کوچه ها ، کوچ کنند سمانه ها
شنبه 18 مهر 94
پ . ن از آرشیو سروده ها . به مناسبت تولدی .
- ۹۷/۰۴/۱۹
