سحر

سحر

تاب روی سحر امروز به آذین آمد

دیده بگشا که زمین را به چه آیین آمد

وصف خورشید رخش بود و نظر بازی ما

آسمان غرق سرور ، عرصۀ شاهین آمد

لاله ساغر به کف و سر به گریبان از شرم

نرگس مست سحر با می نوشین آمد

داده بر خندۀ شمع طربم رنگ خیال

همچو پروانه به رویای خیالین آمد

تار و پودی چنین دلکش و پر نقش و نگار

پردۀ صنع فلک ، سرو نگارین آمد

مژده ای خاک سِتَروَن ، مژه ای بر هم زن

تا ببینی که مَه از بام به پایین آمد

« بده ای خلوتی نافه گشا ، مژدۀ وصل

که ز صحرای ختن آهوی مشکین آمد »

ارغنون جامه دران سر زلف سیَهَش

ارغوانین شفق و دلبر سیمین آمد

راز بوسه ز لب تیشه ، بپرس از کوهی

خنده بر لب به تماشاگه شیرین آمد

کم اگر گفت نسیم از رخ زیبای سحر

این از آن شد که به تاخیر به بالین آمد

پ . ن از آرشیو سروده ها . به مناسبت تولدی .

حروف اول هر بیت در کنار هم ، اشاره به همین است .