بنشان به نرم گامی
به کجا چنین شتابان ؟
به سر آید آبسر نیز
ز سراب این بیابان
به رُخَت نشسته گردی
مگرت خیال باشد
که بَری خیال خود را
به سراغ ماه تابان
نه تنی به سیم داری
نه دگر خمار نرگس
ز چه رو در آیی امروز
به جمال دلفریبان ؟
به هزار تار مویت
ز یکی نوا کجا خاست ؟
که نوازشی کند باز
دل زخم عندلیبان
همه تشنگان جانت
به عطش سپرده جانی
که اثر نمانده شاید
ز نشان آن رقیبان
بگذار سر گرانی
که فنا شد آن زمانی
که کِشَند آه حسرت
ز نگاهت این غریبان
به گذارِ روزگاران
به دلت نشاء نشاندم
بشتاب و دانۀ مهر
برسان به آسیابان
همه شب سمن بر آید
به نظاره آسمان را
که ز زهره پرسد ای وای
به کجا چنین شتابان ؟
ساعت 2 بامداد سه شنبه 26 آبان 1388