ماه شب

ماه شب

 

ای کاش که از کوچۀ ما هم گذری داشت

آن ماه که هر شب خبر از رهگذری داشت

 

مستانه خرامید و شد از محضر دیدار

هر چند که در خانه ، دلِ محتضری داشت

 

رفت از نظر ساقی دیوانه پرستش

آن شب که به پیمانۀ جانان نظری داشت

 

خود ! سر زده آمد ، به همان روز نخستین

شیرین شِکر و شهرت شیدا خزری داشت

 

گفت آمده ام جان دهم از نرگس غوغا

بیچاره دلم ! گفت که یغما نظری داشت

 

من ماندم و هِیهای دل و عکس رخ یار

از بس به سفرهای خیالم حذری داشت

 

گفتم که بیا عشق به زینت دهمت باز

گفتا که کجا او طلب سیم و زری داشت ؟

 

ترتیب مدارا چو سر آمد ز صبوری

با سایه عجب قصۀ پر ضَرب و ضَری داشت

 

آدینه – 27 آبان 401

پ . ن : خزر : زیبا و با طراوت – فتّان – دختری که عشوه های زیرکانه کند .

حذر : اجتناب – پرهیز – دوری - بیم – هراس

ضَر : سختی – بد حالی