پیکر تنهایی

پیکر تنهایی

 

هر شب به تمنایی ، بازار دل آرایی

امشب تو چه می خواهی ، ای دیدۀ سودایی

گفتا که در این دریا ، جز موج چه می بینی ؟

بشتافته بر ساحل ، در فکرت یغمایی

می رفت چو بارانی ، سیلاب پریشانی

از چشم گهرباری ، بر چهرۀ زیبایی

می کرد دُر افشانی ، از جان ! به جان کاهی

چون شمع گدازانی ، با پیکر تنهایی

میگشت به درگاهی ، با پا نه ! به سر گاهی

پروانۀ جانان را ، از جان چه پروایی ؟

میگفت تو فرجامی ، در عشق سر انجامی

در دِه مِیَم جامی ، جام مِی شیدایی

میگشت نسیم اینجا ، با سینۀ پر آهی

میرفت به تنهایی ، در وادی و صحرایی

 

پ . ن = در برخی از سروده ها از تخلص نسیم سود جستم .

20 تیر ماه 92