روز نگار 2
امروز از صبح داشتم به این فکر میکردم که اگر مثلا من هم مثل خیلی از دوستان دیگر ، روز نگار نداشته باشم ، آیا آسمان بر زمین جلوس خواهند فرمود ؟ همین فکر باعث شد که از بامداد تا کنون ، مثل این کفتر بازهای قهار که همش نگاهشان به سوی آسمان و گردنشان کمی متمایل به کج می باشد ، گردن کج و آسمان نگر شوم .
نمیدانم چرا از این مقولۀ کفتر بازی ، از بیخ و بنیان متنفرم . شاید به دلیل جمله ای باشد که از کودکی از پدر بزرگوارم به یادگار دارم : « کفتر بازی کلید در زندان و مبنای همۀ خلاف هاست » .
ممکن است انجمن کفتر بازان بر این جملۀ پدر خرده بگیرند و بیایند و افاضه فرمایند که : پدر اشتباه فرموده اند .
گیریم که چنین باشد و پدرها که معمولاً در تربیت فرزندان اشتباه نمیکنند ، یک بار هم اشتباه کرده باشند و حق با این انجمن و طرفدارهای سینه چاکش باشد .
طی دهه های گذشته شاید این تیتر روزنامه ها و حتی سخنان گهر بار صدا و سیما را خوانده و دیده و شنیده باشید : سرانۀ مطالعه در ایران .... است .
چند سال پیش در برخی از سایتهای اینترنتی اعلام شد که سرانۀ مطالعه در ایران 2 دقیقه در سال است .
در همان زمان دبیر کل نهاد کتابخانه های عمومی اعلام کرد که آمار مطالعه در ایران 79 دقیقه در روز است .
فاصلۀ زمانی این آمار چنان بعید و شگفت انگیز است که حتی به پای شارژ شگفت انگیز ایرانسل محترم نیز نمیرسد .
اینطور به نظر میرسد که در این دو آمار بسیار متفاوت ، یک وجه اشتراک مهم نیز وجود دارد . و آن این است که در آمار 2 دقیقه در سال ، سرانۀ سالانۀ کفتر بازی در ایران حذف و در آمار 79 دقیقه در روز ، سرانۀ روزانه کفتر بازی لحاظ گردیده است .
بنابر این ، هر دو آمار درست و بی نقص است .
حالا برگردیم به موضوع اول « روز نگار » بنده .
همین یک ساعت پیش ، آسمان بر زمین نزول فرمودند .
چون « روزنگار » را خیلی لفتش دادم .
همین .
شنبه 10 آذر 97
- ۹۷/۰۹/۱۰